اثر تنش خشکی و مصرف کودهای زیستی نیتروژن دار و مراحل مختلف زیستی تکاملی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای هیبرید sc ۷۰۴

به منظور بررسی تأثیر قطع آبیاری و مصرف کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی در سال زراعی 89-1388 به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشــاورزی و منـابع طبیعی ساعتلوی استان آذربایجان­ غربی اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی به ترتیب شامل قطع آبیاری در مرحله ساقه رفتن، در مرحله ظهور گل آذین، در مرحله دانه بندی وآبیاری نرمال بودند. آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در چهار سطح i1، i2، i3 و i3 به ترتیب شامل قطع آبیاری در مرحله ساقه رفتن، در مرحله ظهور گل آذین، در مرحله دانه بندی و عدم قطع آبیاری در کرت اصلی قرار گرفتند. عامل فرعی مشتمل بر کاربرد کود زیستی و شیمیایی در سه سطح شامل f1، f2 و f3 به ترتیب تلفیق کود زیستی نیتروکسین + مصرف 50 درصد کود  اوره توصیه شده و تلفیق کود بیولوژیک نیتراژین+ مصرف 50 درصد کود اوره و عدم مصرف کود زیستی و مصرف 10 درصدکود اوره در کرت های فرعی قرار گرفتند. جدول نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که سطوح مختلف آبیاری بر تمامی صفات اثر معنی­ داری داشتند. همچنین، کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه اثر معنی ­داری بر تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه و عملکرد دانه نشان دادند. بیشترین عملکرد دانه در تیمار عدم قطع آبیاری و تیمار تلفیق کود زیستی نیتراژین +50 درصد کود اوره به ترتیب با 12320.7 و 11100.5  کیلوگرم در هکتار مشاهده گردید.